BIJZONDER

Klik op de foto's om ze te vergroten!

Het is nu mei 2008. Na ongeveer 7 jaar hard en gemotiveerd trainen, mocht ik mijn zwarte band examen afleggen. Het was voor mij heel bijzonder, mede omdat ik het examen in Wales af mocht leggen terwijl ook mijn Grandmaster Richard Byrne daar aanwezig was. Aan hem en ook aan de Gandmasters Giacobbe en Stumpf en de hoogst gegradueerde vrouwelijke Tang Soo Do-ster, Master Penny Mitchell en verder nog een aantal andere Masters, mocht ik laten zien dat ik mijn 1e Dan verdiend had. Het was voor mij dan ook een bijzondere eer dat ik van Grandmaster Byrne persoonlijk te horen kreeg dat ik de zwarte band mocht gaan dragen. Ik vond het ook een hele eer dat ik uiteindelijk mijn zwarte band uitgereikt kreeg op mijn eigen sportschool en dat deze omgeknoopt werd door Lucie, de echtgenote van degene die mij op de weg van Tang Soo Do gezet heeft, die mij zoveel geleerd heeft en die zeker trots op mij zal zijn; Master Theo Ketelaar.
 
Zondag 4 maart 2007 is mijn Sah Bum Nim Theo Ketelaar overleden. Veel te vroeg, want ik had nog zo veel van hem kunnen leren. Ik ben blij dat ik hem gekend mag hebben, want ik heb veel aan hem te danken. Het was een bijzondere man die altijd een plaatsje in mijn hart zal hebben. Ik zal hem missen.
.Voortleven in de harten van je nabestaanden, is niet echt sterven..    Sah Bum Nim, Ko Map Sum Ni Da.		   
 
.
In November 2005 ben ik naar Griekenland geweest om deel te nemen aan de Open Griekse Kampioenschappen. We werden door de Masters Kostas en Christofoulos heel erg goed ontvangen. Bijzonder vond ik de snelle manier waarop zij de sporthal .wedstrijdklaar. maakten, nml. maar in een kwartiertje. Het was extra bijzonder voor mij omdat het mijn eerste vliegreis was. (hiernaast een foto van Master Kostas)  
 
Het was heel indrukwekkend dat Z@ppsport opnames van mij kwam maken tijdens het Open NK 2004 en dat er veel belangstelling van de pers was. Het verhoogde de druk voor de wedstrijden voor mij wel en het verstoorde ook wel mijn concentratie, maar ik vond het toch wel heel bijzonder en leuk.   
 
De aanwezigheid op het toernooi van de Amerikaanse Masters maakte ook veel indruk op mij. Vooral de ontspannende manier waarop zij met ons omgingen, zij hadden voor iedereen een woordje over en waren heel spontaan en vriendelijk. In de wedstrijden hielpen zij vaak als jurylid en dat deden zij heel gedreven. Grandmaster Richard Byrne was helemaal geweldig. Wat een rust en kracht straalt die man uit en ondanks zijn hoge Dan-graad is hij heel gewoon en heel erg aardig.
 
 
   De trainingen van Master Alwin Lee, Master Instructeur – President van de Holland Tang Soo Do Organisatie en de leuke manier waarop hij dat deed.

 

De grote samenkomsten en opstellingen van de beoefenaars voor wedstrijden en de gezamenlijke warming-up.

 

Het feit dat hoger gegradueerden de lagere banden, als vanzelfsprekend, helpen met het goed en beter beoefenen van de technieken.

 

Het was een hele belevenis om met een bus vol Nederlandse Tang Soo Do'ers naar Engeland te gaan. De sfeer tussen de verschillende Nederlandse Tang Soo Do clubs was heel goed. Ook op de boot was het heel gezellig. De grote zalen, waar we allemaal door elkaar sliepen, in de jeugdherberg in London, waren wel druk, maar iedereen hield er rekening mee als ik lag te slapen.
              

 

Op zondag 17 november 2002 heb ik samen met een groot aantal Duitse Tang Soo Do-beoefenaars en alle Tang Soo Do'ers uit Nederland die de dag ervoor hadden meegedaan aan de Duitse open kampioenschappen, deelgenomen aan een les in Hap-Ki-Do onder leiding van Master Godwin uit
Amerika. Deze was ook aanwezig tijdens de open kampioenschappen in Koningsbrunn (Duitsland). Hap-Ki-Do is ook een Koreaanse verdedigingssport. Hij leerde ons allerlei trucjes, welke wij ook allemaal even
mochten oefenen. Ook deze Master was weer een hele aardige man en hij had hele brede schouders. Voor mij was het wel jammer dat er alleen in het Engels en Duits gesproken werd en omdat ik die talen nog niet ken heb ik er niet veel van verstaan, maar ik heb wel goed gekeken hoe het ging en daar kon ik me toch ook wel aardig mee redden.

 

Op zaterdag 19 oktober 2002 kwam Grootmeester Richard Byrne, president van de American Tang Soo Do Association, in Ulft een training aan ons geven.
Het is een hele grote, brede Amerikaan, wie eigenaar is van 5 sportscholen in Amerika. Hij heeft ook in diverse films gespeeld waaronder een film met de veelbetekende titel “When Death Comes Quickly”. We hadden dus een echte filmster in ons midden. 
     Bijzonder aan hem vond ik dat het zo’n grote, stoere man is, maar dat hij heel aardig is. Het was een hele ervaring om een training van deze grootmeester gekregen te hebben.

 

Onze demonstratie tijdens de Koreaanse week te Varsseveld, in september 2002. Hier waren we met zo’n 40 Tang Soo Do – beoefenaars van Ketelaar Sport en gaven we demonstraties aan toeschouwers, waaronder ook een grote groep Koreanen.
Er was zelfs een Koreaanse cameraploeg aanwezig.